Page 9 - PWN PEWNY START. O DOJRZEWANIU. CHŁOPCY Poradnik metodyczny z tablicami do komunikacji

Chłopcy i dziewczęta – razem czy osobno?

Nie sposób jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, gdyż nie można przyjmować ogólnej zasady dotyczącej
wspomnianego dylematu. Podejmując decyzję, warto uwzględnić poniższe kwestie:

• Jaki jest wiek uczestników zajęć?
Zdarza się, że dzieci znajdujące się na początku dojrzewania reagują bardzo emocjonalnie na poruszanie tego
tematu przy osobach płci przeciwnej. Niekiedy jednak to właśnie starsza młodzież preferuje oddzielne zajęcia.

• Jaki jest poziom sprawności uczestników zajęć?
Obserwuję, że im głębszy jest poziom niepełnosprawności uczestników zajęć, tym mniejsze znaczenie ma to, czy
zajęcia prowadzone są razem czy osobno. Jednak moje obserwacje nie mogą być uznane za regułę.

• Jaki jest temat zajęć?
Rozdzielenie osób przeciwnej płci jest zasadne, gdy na zajęciach poruszane są tematy instruktażowe, np. w przy-
padku chłopców: sposoby postępowania, gdy pojawia się nocny wytrysk, samobadanie jąder, badanie urologicz-
ne. Oczywiście zasadne jest, by i dziewczyna – jeśli pozwala na to jej sprawność intelektualna – miała ogólną
wiedzę o fizjologii chłopców.

• W jakim stopniu uczestnicy zajęć są oswojeni z tematem dojrzewania?
Zastanawiając się nad włączeniem w zajęcia uczniów płci przeciwnej, warto uwzględnić to, czy zajęcia te są
pierwsze czy kolejne, czy młodzież jest już oswojona z treściami dotyczącymi własnego ciała, intymności i doj-
rzewania płciowego.

• Jak uczestnicy zajęć reagują podczas prób poruszania tematyki dojrzewania w grupie koedukacyjnej?
Warto na początku poruszyć kwestie neutralne, takie jak różnice w ubiorze i inne zewnętrzne atrybuty płci,
i obserwować reakcje młodzieży, a następnie przejść do tematów dotyczących budowy ciała, oznak dojrze-
wania itp.

• Jaki jest bilans strat i korzyści płynących z prowadzenia zajęć wspólnie i osobno?
Prowadzący zawsze powinien zadać sobie pytanie, jakie korzyści przyniesie wybór danej formy zajęć. Wspólne
zajęcia dają szansę przećwiczenia określonych zachowań odnoszących się do obydwu płci (ochrona intymności,
odmawianie), pozwalają zgłębić wiedzę na temat płci przeciwnej. Z kolei osobne zajęcia zmniejszają poziom
skrępowania tematem.

Na koniec chciałabym podkreślić, iż warto podjąć próby realizacji wspólnych zajęć – przynajmniej ich czę-
ści – bowiem żyjemy w świecie, w którym mężczyźni i kobiety funkcjonują razem, a zatem wytwarzanie sztucz-
nej bariery nie sprzyja oswajaniu osób z niepełnosprawnością z osobami przeciwnej płci.

Pomoce dydaktyczne

Dobór pomocy dydaktycznych do zajęć musi uwzględniać różne kwestie:
– możliwości poznawcze i percepcyjne uczestników zajęć,
– dodatkowe sprzężenia (niepełnosprawność sensoryczna, ruchowa),
– kompetencje komunikacyjne uczestników zajęć (czy komunikują się werbalnie, czy korzystają z jakiejś
metody AAC),
– wiek i płeć uczestników zajęć,
– temat zajęć,
– indywidualne zainteresowania uczestników zajęć.

Aby zajęcia dotyczące dojrzewania były dla uczniów ciekawe i zrozumiałe, warto skorzystać z różnych po-
mocy dydaktycznych. Mogą to być:

• materiały z pakietu O dojrzewaniu. Chłopcy, który zawiera szeroki wybór różnorodnych pomocy, takich jak
czytanki, historyjki obrazkowe, historyjki społeczne, tabela zmian, tablica magnetyczna, instrukcje, karty
pracy oraz tablice do komunikacji,

• przedmioty codziennego użytku, które związane są z poruszanymi tematami, np. środki do mycia, golarki,
elementy garderoby,

• fragmenty filmów lub innych materiałów multimedialnych dotyczących dojrzewania.

15