Page 4 - PWN PEWNY START. O DOJRZEWANIU. CHŁOPCY Poradnik metodyczny z tablicami do komunikacji
P. 4

CZĘŚĆ I

          Dlaczego chłopcy z niepełnosprawnością intelektualną i spektrum autyzmu
          potrzebują wsparcia w okresie dojrzewania?

    Okres dojrzewania to czas bardzo trudny dla większości chłopców z  niepełnosprawnością intelektualną, ze
    spektrum autyzmu, z mózgowym porażeniem dziecięcym lub innymi problemami rozwojowymi. Wiąże się to
    z faktem, że przed nastolatkiem staje wiele nowych wyzwań będących konsekwencją licznych zmian ciała, po-
    jawienia się nowych jego funkcji i doznań z niego płynących. One zaś zmuszają chłopca do opanowania wielu
    nowych umiejętności.

         Chłopcy z niepełnosprawnością są w stanie zaakceptować to, co przynosi z sobą dojrzewanie, jednak jedynie
    pod warunkiem, że otrzymają w tym względzie od swoich najbliższych oraz szkoły odpowiednie wsparcie. Jest
    ono niezbędne z kilku powodów, które omawiam poniżej.

         • Im głębszy jest stopień niepełnosprawności chłopca, tym większe ma trudności ze zrozumieniem tego,
            co dzieje się z jego ciałem w okresie dojrzewania, zrozumieniem pojawiających się stanów emocjonalnych
            i doznań płynących z ciała. Niezrozumienie tego, co się dzieje, wywołuje niepokój i frustrację.

         • W odpowiedzi na uczucie lęku mogą się pojawić różnego typu reakcje niepożądane, takie jak: zachowania
            agresywne, autoagresywne (szczypanie narządów płciowych), próby usunięcia danych objawów dojrze-
            wania, np. owłosienia pod pachami lub łonowego (por. Fornalik 2002). Chłopcy mogą traktować objawy
            dojrzewania w kategoriach choroby (np. proszą o czopka przeciwbólowego w odpowiedzi na erekcję) albo
            czegoś nieprawidłowego (np. odczytują polucje jako mimowolne oddanie moczu). Niekiedy nastolatkowie
            koncentrują się na jakimś symptomie dojrzewania, np. nieustannie wwąchują się w  swoje intensywniej
            niż dotychczas pachnące ciało, opowiadają wszystkim wokół, co się dzieje z ich genitaliami. Negatywne
            zachowania i brak akceptacji dojrzewania ciała można zaobserwować zwłaszcza u tych chłopców, którzy
            nie zostali do tych zmian przygotowani.

         • U chłopców z niepełnosprawnością intelektualną i spektrum autyzmu mogą występować dodatkowe za-
            burzenia utrudniające akceptację niektórych zmian związanych z dojrzewaniem płciowym. Jednym z nich
            są zaburzenia sensoryczne zlokalizowane w centralnym układzie nerwowym, którym kieruje mózg. Jeśli
            przetwarzanie przebiega nieprawidłowo, mózg nie jest w stanie w sposób właściwy organizować informacji
            sensorycznych (Kranowitz 2012). Skutkiem tego zaburzenia może być nadwrażliwość lub niedowrażliwość
            w  obrębie różnych zmysłów. W  okresie dojrzewania szczególny problem może stanowić nadwrażliwość
            węchowa. Intensywny zapach związany z większym poceniem się i zmianami hormonalnymi, a ponadto
            zapach nasienia podczas polucji mogą być przyczyną silnych reakcji emocjonalnych. Duże trudności można
            także zaobserwować u  chłopców nadwrażliwych dotykowo. Mogą oni bowiem odmawiać mycia penisa,
            odsuwania napletka i reagować negatywnie na pojawiające się drażniące owłosienie pod pachami, na no-
            gach i w miejscach intymnych. Deprymować może także zwiększona wrażliwość niektórych części ciała,
            zwłaszcza penisa.

         • Wspomniane trudności związane ze zrozumieniem przemian ciała oraz pojawiających się nowych doznań
            z niego płynących (np. podniecenie seksualne) mogą skutkować prezentowaniem przez niektórych nasto-
            latków z niepełnosprawnością intelektualną i spektrum autyzmu zachowań nieakceptowanych społecznie
            i naruszających intymność innych osób. Najczęściej jest to rozbieranie się w miejscach publicznych (szkoła,
            ulica, dom – poza własnym pokojem), dotykanie intymnych części swojego ciała w obecności innych osób,
            a także dotykanie intymnych części ciała innych osób.

         • Trudności z  opanowaniem różnego typu nowych umiejętności samoobsługowych przez chłopców niżej
            funkcjonujących intelektualnie. Im głębszy stopień intelektualnej niepełnosprawności chłopaka i im wię-
            cej sprzężeń chorobowych towarzyszących owej niepełnosprawności (spektrum autyzmu, porażenie mó-
            zgowe, zaburzenia sensoryczne), tym więcej czasu potrzebuje on na nauczenie się skomplikowanych czyn-
            ności, do których zaliczyć można np. mycie penisa, usuwanie owłosienia spod pach. Nie wystarczy więc
            jednorazowy pokaz wyjaśniający sposób wykonania danej czynności.

         • Większość chłopców z niepełnosprawnością intelektualną, zwłaszcza w stopniu umiarkowanym, znacz-
            nym i głębokim, nie jest w stanie samodzielnie zdobyć wiedzy na temat dojrzewania płciowego. Nie potra-

8
   1   2   3   4   5   6   7   8   9