Page 12 - Słowa na start! 6. Podręcznik

Inni, obcy, tacy sami?

Ewa Grętkiewicz
WYOBCOWANIE
Szczekająca szczęka Saszy

Fragmenty

Najpierw było zwyczajnie, jak to na początku roku szkolnego. [...]
Pani Aneta, nasza wychowawczyni, przywitała klasę, potem podeszła

do Saszki.
– Nowy uczeń, do tego obcokrajowiec – zaćwierkała przymilnie.
1
– Dzień dobry, ciociu – odpowiedział grzecznie.

– Ciociu! Ale model! – Kuba o mało nie wypadł ze śmiechu z ławki. –
A może, mamusiu? Ale numer!

– A jeśli pani Aneta jest rzeczywiście jego ciocią? – wtrąciła się Dominika,
Przydatne
słowa która jest naszym klasowym sumieniem.
– W kraju, skąd wasz kolega przyjechał, tak się mówi do osób starszych –
Jeśli dana osoba
mówi coś dobitnie, wyjaśniła pani Aneta, która wcale nie jest starsza. – A teraz się przedstaw –
oznacza to, że jej poprosiła.
wypowiedź jest
wyraźna, zdecydo- – Sasza! – wyrecytował dobitnie nie za bardzo speszony nasz białoruski
wana i nie budzi gość.
wątpliwości.
Widocznie chciał, żeby wszyscy go usłyszeli.
Przykład użycia:
2
Koleżanka powie- Kuba znowu ryknął na całą klasę, zawtórowali mu jak chór Kajetan
działa dobitnie, i Szymon.
że nie zgadza się
z opinią klasy. – I co was tak śmieszy? – zdenerwowała się pani Aneta.
– A czy pani słyszała, żeby ktoś miał na imię
Kilka słów o książce Susza?

Karolina, jedenastoletnia dziewczynka, – Nie Susza, tylko Suszi, jak surowa ryba w ja­
relacjonuje w swoim pamiętniku pońskiej restauracji – odezwał się Damian, który
kolejne wydarzenia. Jednym z nich jest zawsze zgrywa światowca.
przybycie Saszy – jej kuzyna z Białorusi – – Widzę, że to imię jest dla was zbyt trudne.
który przyjechał na rok do rodziny
w Polsce. Dzięki zapiskom dziewczynki Wobec tego kolega będzie po prostu Aleksandrem
dowiadujemy się o niełatwych – powiedziała nasza wychowawczyni. I zakończy­
początkach chłopca w szkole, niechęci ła dyskusję.
kolegów do „nowego”, o kolejnych
etapach przyjaźni, a także o różnych
perypetiach związanych z odmiennością 1 Zaćwierkać – powiedzieć coś pieszczotliwie.
kulturową bohatera. 2 Wtórować – towarzyszyć komuś; robić coś w tym samym czasie
co druga osoba.

10